Artık bir kumar masasına dönüşmüş halde görüşmeleri, buluşmaları, pazarlıkları devam ediyor.

Altılı masada, CHP dışında sol yelpazedeki partilerden başka biri neden yoktur. HDP derseniz o gizli ortak aleni değil neden gizli ortak dindar, milliyetçi seçmeni ürkütmemek için.
Muhalefet kanadında başka sol partilerde var, bu partiler de Erdoğan karşıtı. Peki bu partiler neden masaya dahil edilmezler, sağ tabandan beslenen partileri davet ederler, ama diğer sol patilere davet yok.
Acaba her zaman olduğu gibi barış, kardeşlik, uzlaşma, demokrasi vb. söylemleri arkasına saklanarak başka dümen mi çeviriyorlar. Diğer sol partiler bu kavramlara karşı mı ondan mı dışarıda tutuluyorlar.
İnsanın aklına başka şüpheler düşürüyor bu muhteremler. Türkiye’de halkın hiçbir zaman %50+1 oyunu alamayacağını bilen CHP sağdan oy devşirmek için diğer beş sağ parti liderini yem olarak mı kullanıyor. Diğer sol partilerin oylarını Cumhurbaşkanlığı seçiminde çantada keklik gören CHP tek çarenin muhafazakâr sağ seçmenin oylarından çalmak olduğunu iyi biliyor.
Kılıçdaroğlu; sağ yelpazedeki kesimin oylarını alabilmek için her türlü popülizme başvurmanın yanında her kılığa girdiğini de kamuoyu ibret ve hayretle izliyor. Bu kadar eziyetine ilkelerinden uzaklaşmasına rağmen istediğini alabilecek mi yakında göreceğiz.
Popülizmin son zirve noktası ise Devlet Bahçeli’den daha iyi ülkücüyüm demesi. Başörtüsü için ve geçmişte Müslümanlara yaptıkları eziyetler için helalleşme turlarına çıkıyor. Ama partisinin başında olduğu iktidar tarafından Dersim’de yapılan katliamlar için ağzını açmıyor. Nasıl olsa o kesimin oyları cepte, onlara yönelik bir helalleşmeye gerek yok kendince. 
Zaten helalleşme gösterileri de halk nezdinde samimi olarak algılanmadı, itibar görmedi.
Bir mahalle muhtarı kadar oy alan tabela partisi başkanlarına adeta anayasada yer almayan ülkeyi yönetme konseyi üyeliği vadetmek, bu yönetimi paylaşma rüşveti karşılığı yanına çekmek fayda getirecek mi. Bunun reel bir karşılığı yoksa da her yolu denemek, her çareye başvurmaktan başka çıkar yol bulamayan Kılıçdaroğlu hedefine kitlenmiş, akla hayale gelmeyecek tavizleri vermekten geri durmuyor. 
Sevsinler cici demokrasinizi.
Zaten bunun bilincinde olan diğer sözde sağ ve muhafazakâr liderler de alabildiği kadar taviz koparmanın peşindeler. 
Yüzde dilimine bile giremeyen oy oranları ile Cumhurbaşkanlığı yetkileri kullanacakları hayali ile tatlı tatlı tatmin oluyorlar. İçlerini kaplayan o ürperti ve titreme uzaktan dahi görülüyor. Buna da demokrasi diyorlar.
Bu vaat ve tavizlerin geçmişte Ecevit dönemindeki Güneş Motel ve Onbirler Olayından bir farkı yoktur.  
Dikkat edilirse Kılıçdaroğlu’nun bütün söylemleri, çalışmaları sağ seçmen üzerine, içeride ve dışarıdan aldığı destekle artık son mermilerini harcıyor gibi bir psikolojiye girmiş herkese her kesime vallahi ben sizdenim mesajları veriyor. 
En büyük hedefi altılı masanın sözde sağcı muhafazakâr liderleri aracılığı ile sağ seçmeni avlamak.
Kendilerini dindar diye millete pazarlayanlar; Dinler arası Diyalog, Barış, Uzlaşma, Demokrasi vb. maskelerin arkasına gizlenmiş, bu yerli ve milli olmayan Allah’ın ayetlerini inkâr edenlerle, aynı masaya oturmaya, aynı safta durmaya devam edecekler mi, yoksa gerçeği görüp yanlarından ayrılacaklar mı? 
Bakalım bu seçmenler annelerinden ayrılmış keklik gibi avlanacaklar mı, yoksa tuzak kokusunu sezip o çevrelerden uzaklaşacaklar mı seçimlerde göreceğiz.