Yazının başlığını her ne kadar yerelleştiraip Bursa özelinde yaşanacak sıkıntıya vurgu yapsak da tehlikenin boyutu global de diyebiliriz.

Hiç bitmeyecekmiş gibi ya da bizden başka canlılarında ihtiyacı olacağını düşünmeden hoyratça tükettiğimiz suyumuz artık kimseye yetmiyor.

Hani eskilerin bir sözü vardı.
Göreceksiniz gün gelecek su petrolden daha değerli olacak, su savaşları yaşanacak.

Korkulan oldu...

Kentimizin içme suyu ihtiyacını sağlayan Doğancı ve Nilüfer barajlarında yeterli yağışlar olmadığı için dün itibarıyla yüzde 38 seviyesinde doluluk ve 126 günlük su rezervi kalmış durumda.

Susuz günlerin çok yakında olduğunu şu şekilde anlayabiliyoruz.

Geçtiğimiz yılın aynı tarihlerde yüzde 100 seviyesinde her iki barajda doluluk oranı vardı.

Buna rağmen beklenen yağışlar düşmeyince ağustos-eylül aylarında barajlardaki su seviyesi endişe verici boyuta gelince BUSKİ tarafından şebekeye takviye amaçlı 140 civarında su kuyusu açılmıştı.

Bu da yetmemiş vatandaşların suyu tasarruflu kullanması için çağrılar yapılıyordu.

Anlaşılacağı gibi bir yıl öncesi yaz aylarında yaşanan sıkıntı bugün kış aylarında yaşanmaya başlanmış olması endişe vericidir.

Şehrin su sıkıntısı yaşamaması için büyükşehir belediyesi çare arayışlarını sürdürüyor.

Bunlardan biri de şu şebekesini besleyecek geçmişte olduğu gibi yeni su kuyuları açmaya başladı.

Şu ana kadar 23 kuyu açılarak devreye alınırken en önemli çalışma ise yapımı 2026 yılında bitecek Bursa’nın 50 yıllık su sıkıntısını çözümleyecek Orhaneli Çınarcık Barajı’ndan özel bir ara hat çekilerek suyun şehir merkezine indirilmesi planlanıyor.

Bunun dışındaki beklenti, nisan ve mayıs aylarında yağışların olmasıdır.

Her halükarda bu yaz Bursa’da bugüne kadar yaşanmamış su sıkıntısının kapımızda olduğudur.

Sıkıntının içme suyu ihtiyacı anlamında olduğu kadar gıdaya ulaşımda da yaşanacaktır.

Bunun için biran önce suya ihtiyaç duyulan ürünlerden ziyade suya ihtiyaç olmayan ürünlere yönelinmelidir.

Tarımsal sulamanın bilinçli kullanılması içme suyunun tasarruf edilmesi kadar önemlidir.

Şu da bir gerçektir ki, kent yöneticilerinin suyun ihtiyaç kadar kullanılması dolayısıyla zayi edilmemesi için hep vatandaşlardan beklenti içindedir.

Halbuki, yer altı su kaynaklarımız özellikle bazı tekstil fabrikalarınca kontrolsüz ve de izinsiz kullanılmasının önüne neden geçilemiyor?

Yer altı su seviyesinin 250 metre indiği kentimizde yaz aylarında muhtemel yaşanacak su sıkıntısının hesabını kim verecek?

Para kazanma hırsının akıllarının önüne geçip kendinden başka kimseyi düşünmeyen fabrikaların üretimde bir defa kullandığı suyu tekrar tekrar kullanabilecek tesis kurması neden zorunlu hale getirilmiyor?

Bunların hepsini alt alta koyduğumuz da karşımıza Bursa’nın suyu neden tükenme noktasına geldiğinin nedeni de çözümü de içindedir.