Bu konu nereden aklıma takıldı anlatayım. Geçtiğimiz hafta içinde apartman görevlimize bir gazete almasını rica etmiştim. Br süre sonra döndü ve “Artık o market gazeteyi kaldırmış. Tezgâha koymayacakmış.” yanıtını verdi ama Elindeki gazeteyi görünce “Bunu nereden alabildin?” sorusunu yönelttim. “Aşağı caddedeki gazete bayiinden…Ama o da yakında dükkânı kapatacakmış” diye bir açıklama yaptı. Gerçekten şaşırdım. Zaten gazete bulunduran işyerlerinde, genelde yaygın medyanın yayın organları satılıyor. Hiç birinde yerel gazete yok. Bu durum beni gerçekten üzdü ve konu üzerinde düşünme ihtiyacı hissettim bir gazeteci olarak…Bir kere bu tür bayilerde gazete dışında, mecmua, kalem ve bazen kitap bile satılabiliyor. Bir anlamda onlar da artık yakın çevremizde bulunamayacak. Bu konuda benzer bir örneğe, bundan üç dört ay önce şahit olmuştum. Bir harita almak için şehrin en önemli caddelerine, bölgelerine bakınmış ama bir kırtasiyeci bulamamıştım. Şimdi de karşımıza gazeteyi yok eden gelişmeler çıktı. Yakın gelecekte kağıt olarak sadece, bolca basılan 2 yüz liralık banknotlardan başka bir şey göremeyeceğiz galiba!!! Gelelim başlığın gerekçesine…
Bu başlık, vurgusuna göre iki anlam taşıyor. Birincisi; kağıt yapraklara basılarak dağıtılan bu mevkute ile bilgileniriz, hem de yok olmadığı için uzun süre sonra yine ve bir kez daha bakarak bir haberi ve makaleyi unutmayız. İkinci ve olumsuz anlamı; gazete olsa ne olur olmasa ne olur? Yerine internete girersin bilgilenirsin. Ya da sosyal medyadan öğrenirsin. Her ikisinin de taraftarı olacaktır. Ama gazete ve gazetecinin sorumlulukları olduğu gerçeğini de bir kenara yazalım. Doğru kanaldan haber almaya çaba harcanan, bir suça meydan verip vermediğinin kontrol edildiği bir mekanizmaya sahiptir gazete…
Aynı özellikleri diğer medya için en azından benim söylemem güç. Hele, konuya sosyal medya denilen bir türlü anlayamadığım mecrayı da katarsak, işin içinden hiç çıkamayız. Sadece, dünyanın anahtarını elinde tutan dolar milyarderlerinin oyuncağı olmaktan çıkamayız. Örnek mi ? Bu elektronik ulaşımın merkezi, hemen her alanda olduğu gibi yine Amerika…Hatta bu mecraların sahipleri de dünyanın en zengin insanları…İyi güzel, kimsenin parasında gözümüz yok. Ama onlar bu yolla para kazanırken, en güvenilir yayın organları olarak ABD gazeteleri gösterilmiyor mu ? Hadi doğruluğu bir kenara bırakalım, ABD bünyesinde elektronik ulaşım, haberleşme aygıtları üretilip satılırken, kağıda basılı gazeteler kapanıyor mu ? Ben görmediysem onu bilmem… Dünyayı ilgilendiren en stratejik haberler için, TV editörleri ABD gazetelerini işaret etmiyor mu ? İşte gazete ve önemi için çok önemli örnekler…
Benim görüşüm ve endişemin kaynağı ve örnekleri işte burada yatıyor.
İşte size, okurken düşüneceğiniz, düşününce şaşıracağınız ve belki de dğal karşılayacağınız birkaç gazete haberi vereyim.
Türkiye’de boşta gezen gençlerin sayısı…Ülkemizin 4 milyon yedi yü zbin genci ne okulda ne de işte imiş. Bu sayı 79 ilin nüfusundan fazlaymış üstelik…Boşta gezen erkeklerin aynı yaş grubuna göre oranı yüzde 15.5 iken, kadınların ise yüzde 36 rakamına ulaşmış. Bunun anlamı, aileler önceliği erkek çocuklarına veriyor ve kızlar evde oturup evlenmeyi bekliyor…Bu oran Almanya’da 8.8, Fransa ve İspanya’da yüzde 12,3 olmuş. Demek ki oralarda da işsizlik var ma bizimki kadar büyük değil. İşti bunu bir gazeteyi uzun süre bsaklamıştım, oradan öğrendim ! Bu olumsuz haberin ardından, insanı duygulandıran bir haber daha…Konyalı 32 yaşındaki görme engelli bir vatandaşımız…Adı Mehmet İpek…Hafızası ile rehbere ihtiyaç duymadan iki üniversiteyi bitirmiş ve memleketindeki Karatay Üniversitesi çağrı merkezinde telefon trafiğini yönetiyormuş. Br yanda boşta gezen gençler, diğer yanda engelli bir vatandaşın üstün çabası…Haber bu, hem de gazeteden, o da haber kahramanı gibi emek sarf edilerek üretiliyor. Konu gençlerin öğrenimi ve istihdamı üzerinden açılmışken , bir gazete haberi daha verelim. Yer Muğla’nın Bodrum ilçesi. Anadolu Lisesi öğrencileri, uluslar arası bilimsel ve robotik yarışmaya katılabilmek için gerekli 20 bin doları bulmak için sokağa çıkmış. Amaç bu parayı temin etmek. Üstelik devlet yardımı olmadan. Bu durum olumlu bir haber mi , yoksa olumsuz mu, bir türü anlayamadım ! Aynen, gazete ve elektronik ortamın arasında kalmak gibi bir şeydi benim için !
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
İSMAİL KEMANKAŞ
Gazete olmasa ne olur !
Bu konu nereden aklıma takıldı anlatayım. Geçtiğimiz hafta içinde apartman görevlimize bir gazete almasını rica etmiştim. Br süre sonra döndü ve “Artık o market gazeteyi kaldırmış. Tezgâha koymayacakmış.” yanıtını verdi ama Elindeki gazeteyi görünce “Bunu nereden alabildin?” sorusunu yönelttim. “Aşağı caddedeki gazete bayiinden…Ama o da yakında dükkânı kapatacakmış” diye bir açıklama yaptı. Gerçekten şaşırdım. Zaten gazete bulunduran işyerlerinde, genelde yaygın medyanın yayın organları satılıyor. Hiç birinde yerel gazete yok. Bu durum beni gerçekten üzdü ve konu üzerinde düşünme ihtiyacı hissettim bir gazeteci olarak…Bir kere bu tür bayilerde gazete dışında, mecmua, kalem ve bazen kitap bile satılabiliyor. Bir anlamda onlar da artık yakın çevremizde bulunamayacak. Bu konuda benzer bir örneğe, bundan üç dört ay önce şahit olmuştum. Bir harita almak için şehrin en önemli caddelerine, bölgelerine bakınmış ama bir kırtasiyeci bulamamıştım. Şimdi de karşımıza gazeteyi yok eden gelişmeler çıktı. Yakın gelecekte kağıt olarak sadece, bolca basılan 2 yüz liralık banknotlardan başka bir şey göremeyeceğiz galiba!!! Gelelim başlığın gerekçesine…
Bu başlık, vurgusuna göre iki anlam taşıyor. Birincisi; kağıt yapraklara basılarak dağıtılan bu mevkute ile bilgileniriz, hem de yok olmadığı için uzun süre sonra yine ve bir kez daha bakarak bir haberi ve makaleyi unutmayız. İkinci ve olumsuz anlamı; gazete olsa ne olur olmasa ne olur? Yerine internete girersin bilgilenirsin. Ya da sosyal medyadan öğrenirsin. Her ikisinin de taraftarı olacaktır. Ama gazete ve gazetecinin sorumlulukları olduğu gerçeğini de bir kenara yazalım. Doğru kanaldan haber almaya çaba harcanan, bir suça meydan verip vermediğinin kontrol edildiği bir mekanizmaya sahiptir gazete…
Aynı özellikleri diğer medya için en azından benim söylemem güç. Hele, konuya sosyal medya denilen bir türlü anlayamadığım mecrayı da katarsak, işin içinden hiç çıkamayız. Sadece, dünyanın anahtarını elinde tutan dolar milyarderlerinin oyuncağı olmaktan çıkamayız. Örnek mi ? Bu elektronik ulaşımın merkezi, hemen her alanda olduğu gibi yine Amerika…Hatta bu mecraların sahipleri de dünyanın en zengin insanları…İyi güzel, kimsenin parasında gözümüz yok. Ama onlar bu yolla para kazanırken, en güvenilir yayın organları olarak ABD gazeteleri gösterilmiyor mu ? Hadi doğruluğu bir kenara bırakalım, ABD bünyesinde elektronik ulaşım, haberleşme aygıtları üretilip satılırken, kağıda basılı gazeteler kapanıyor mu ? Ben görmediysem onu bilmem… Dünyayı ilgilendiren en stratejik haberler için, TV editörleri ABD gazetelerini işaret etmiyor mu ? İşte gazete ve önemi için çok önemli örnekler…
Benim görüşüm ve endişemin kaynağı ve örnekleri işte burada yatıyor.
İşte size, okurken düşüneceğiniz, düşününce şaşıracağınız ve belki de dğal karşılayacağınız birkaç gazete haberi vereyim.
Türkiye’de boşta gezen gençlerin sayısı…Ülkemizin 4 milyon yedi yü zbin genci ne okulda ne de işte imiş. Bu sayı 79 ilin nüfusundan fazlaymış üstelik…Boşta gezen erkeklerin aynı yaş grubuna göre oranı yüzde 15.5 iken, kadınların ise yüzde 36 rakamına ulaşmış. Bunun anlamı, aileler önceliği erkek çocuklarına veriyor ve kızlar evde oturup evlenmeyi bekliyor…Bu oran Almanya’da 8.8, Fransa ve İspanya’da yüzde 12,3 olmuş. Demek ki oralarda da işsizlik var ma bizimki kadar büyük değil. İşti bunu bir gazeteyi uzun süre bsaklamıştım, oradan öğrendim ! Bu olumsuz haberin ardından, insanı duygulandıran bir haber daha…Konyalı 32 yaşındaki görme engelli bir vatandaşımız…Adı Mehmet İpek…Hafızası ile rehbere ihtiyaç duymadan iki üniversiteyi bitirmiş ve memleketindeki Karatay Üniversitesi çağrı merkezinde telefon trafiğini yönetiyormuş. Br yanda boşta gezen gençler, diğer yanda engelli bir vatandaşın üstün çabası…Haber bu, hem de gazeteden, o da haber kahramanı gibi emek sarf edilerek üretiliyor. Konu gençlerin öğrenimi ve istihdamı üzerinden açılmışken , bir gazete haberi daha verelim. Yer Muğla’nın Bodrum ilçesi. Anadolu Lisesi öğrencileri, uluslar arası bilimsel ve robotik yarışmaya katılabilmek için gerekli 20 bin doları bulmak için sokağa çıkmış. Amaç bu parayı temin etmek. Üstelik devlet yardımı olmadan. Bu durum olumlu bir haber mi , yoksa olumsuz mu, bir türü anlayamadım ! Aynen, gazete ve elektronik ortamın arasında kalmak gibi bir şeydi benim için !