1983’de kahir bir ekseriyetle iktidara gelmiş olan ANAP ve Bânisi Turgut Özal’ın, halk arasında adı 'FAKFUKFON' olarak telaffuz edilen, Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Fonunun çalışmaları, Özal'ın tesis etmesinden az sonra saptırılmış, bu fonda toplanan paraların %78’i bütçe açıklarına, %11’i fiyat istikrar fonuna aktarılırken, fakiri fukaraya ancak %11’aktarılır olmuştu. Erbakan; Prof. Dr. Sacit Günbey’in Salahiyetine giren Devlet bakanlığına bu kurumu havale etmiş , bu fonda toplanan paraların kâmilen, fakir fukaranın ihtiyaçlarına kullanılması talimatını da eklem işti. Ayrıca Başbakanlık olarak ve Erbakan imzasıyla 30 Temmuz 1996 tarihi itibarıyla Vâliliklere genelge hâlinde aşağıda özetlediğimiz tâlimatı gönderdi: “Bütün muhtarlar ve yöneticiler seferber olacak, aç açık ne kadar insan varsa tespit edilecek ve bunların ihtiyaçları için ne kadar para gerekiyorsa bu rakam Başbakanlığa bildirilecek, Sosyal Yardımlaşma ve Desteklemeyi Teşvik Fonundan istenen miktar para derhal, o illere aç ve yoksul insanlara dağıtılmak üzere gönderilecektir. ” Nitekim bu talimatın akabinde 30 trilyon para vâliliklere gönderildi onlar da yoksulların ihtiyaçlarını gidermede kullanıldı. Bu, 800 bin kişinin isimleri Başbakanlıkta bilgisayar kayıtlarına geçirildi. Ayrıca bu fonun getirdiği imkânlarla Ramazan ve Kurban bayramlarında yoksul ailelere iki trilyonluk gıda ve giyim yardımı gerçekleştirildi. Terör ve göç alan bölgelerde Aşevleri açılmasına gidildi. Diyarıbekir’de on bin, Hâkkari’de dört bin aileye bu aşevlerinden yemek dağıtımı yapıldı. 15 bin sokak çocuğuna Aileye dönüş projesi hayata sokuldu ve 1,700.000.000.000 lira harcandı. Şehit ailelerine maaş, ev, arsa, talebe olanlarına ve yakınlarına iş temin edildi. Özürlülere devletin muhabbetini taşımayı hedefleyen Erbakan hükümeti, ülkede ilk defa devlet tarafından “DÜNYA ÖZÜRLÜLER GÜNÜ” tertiplendi. Başbakanlık da, Özürlüler İdaresi Başkanlığı adıyla birim tesis edilirken,özürlü vatandaşlar için 1 Trilyon kaynak ayırmak suretiyle rehabilitasyon merkezleri kurul maya geçildi.

                                                           İSTİKBÂL VE ÜNİVERSİTELİ

Ülke idaresinin esas kaynağını, yüksek tahsil ve buralar da tahsil yapanların teşkil ettiğini söylem eden geçemeyiz, istikbâlimizin teminatı olan Üniversite gençliğinin yarım asır önce İstanbul’da, Şehzadebaşındaki ahşap binalarında, Talebe Yurtları adı altında ibate olunan Üniversite Gençliğinin çektiklerini, o nesilden dinleseler insanlar, nice Civanların Verem denen o menhus hastalığa yakalanıp, bir çiçek gibi solup, Validebağ proventoryumunda, Heybeliada sanatoryumlarında hayata veda edenleri hatırlayan 54. Hükümet mensupları, günümüz yüksek tahsil gençliğini böyle durumlardan vikayeyi yani korumayı unutmamış ihtiyaçlarının giderilmesi için büyük özen göstermiş ve 1994 1995 döneminde 78.815 Talebeye, ayda 750.000, yıllık 9 milyondan 711 milyar TL burs verilmişken, Refahyol hükümeti talebenin aylığını  bir milyona, yıllığını 12 milyona ve bu bahse 1 Trilyon 225'milyar TL.  Burs ödemek suretiyle burs verirken, ertesi yıl yâni 1996/1997 döneminde burs verdiği öğrenci sayısını katlamış, iki yüz bin rakamını yakalarken, 1 milyon liralık aylık, 4 milyona çıkarılmış ve de talebeye %300 bir artış sağlanmıştır... Şimdi bunu Sultan Fâtih’in şu sözüyle Klişeleştirelim: “Benim Hakikat Kıldığım Yere, Onların hayalleri dahi ulaşamaz.” Refahyol hükümeti bütün sosyal grupların refah seviyelerinin yükseltilmesi hususunda daha önceki hiçbir Cumhuriyet hükümetine, nasip olmayan bir başarı örneği koymuştur. Bunun kabulü Vijdan sahibi insanların işidir. Ne mutlu o Vijdan sahiplerine... Fiemanillah Kaynak: 'Bitmeyen Mücadele Erbakan Ve Zeyl' Sahife: 300/ Yazan : Metin Hasırcı.