Marmara’da sıcak bir ikindi vaktiydi...

Leylek yavruları yumurtadan çıkalı henüz bir ay olmuştu.

İrileşmişlerdi ama hala uçamıyorlardı.

Yuvada anne ve babanın getirdiği yiyeceklerle beslenmek zorundaydılar.

Uludağ zirvelerinden inen 6 kartal, Bursa Orhangazi'de bir leylek yuvasına saldırdı.

Anne ve baba leylekleri öldürüp, 4 yavruyu kaçırdılar.

Aradan bir kaç gün geçti...

Yine bir grup kartal, yine Orhangazi'de başka bir leylek yuvasına saldırdı.

Ancak bu kez yuva boştu.

Nasıl haberleştilerse leylekler yavrularını güvenli bir yere gizlemişti.

*

Bir kaç gün sonra ülkenin dört yanından Bursa, Aydın ve Trakya'ya yüzlerce leylek akın etti.

Aynı şekilde kartallar da toplanıyordu.

İnsanlar çevrelerinde leylek ve kartal sayısının olağanüstü arttığının farkındaydı.

Gökyüzünde bir hareketlenme vardı.
Bir şeyler oluyordu.
Bu kuşlar neden toplanıyordu?
Bu neyin habercisiydi?

Leyleklerin ve kartalların toplanması iki ay sürdü.

*

Aylardan Ağustos...

Aydın'da Menderes deltasında inanılmaz bir savaş başladı.

Havada amansız bir mücadele vardı.
Bir tarafta leylekler, diğer tarafta kartallar.
Halk başı yukarıda bu savaşı izliyordu.

Kartallar güçlü pençeleriyle, leylekler de uzun gagalarıyla savaşıyordu.

İnsanların gönlü leyleklerden yanaydı.

Köylüler yaralanıp yere inen leylekleri tedavi etmeye çalışıyorlardı.

Nineler yaralı leyleklerin başında dua ediyordu.
Hatta Kızılay'ı göreve çağıranlar bile oluyordu.
Kimileri ağaçlara tırmanıyor, yuvalardaki yavru leyleklere yiyecek ulaştırıyordu.

Ülkenin Genelkurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak'ın bu savaşa müdahale etmesini isteyenler bile vardı.

Ama günler geçiyor, savaş sürüyordu...
İki taraf da kayıplar veriyordu.

Daha da ilginci hem leyleklere, hem de kartallara ülkenin değişik yerlerinden sürüler halinde takviye geliyordu.

Herkes birbirine soruyordu; Bu savaşı kim kazanacak?

Kartallar güçlüydü ama leylekler sayıca üstündü.

Üstelik daha organize idiler.

Genç leylekler kartalları yoruyor, deneyimli yaşlılar ise yorulan kartala öldürücü gagayı vuruyordu.

Ayrıca insanların yardımı nedeniyle leylekler yerleşim birimlerine yakın bölgelerde savaşıyordu.

Kartalların savaşı ormanlık, dağlık alanlara çekmesine izin vermiyorlardı.

Her yerden ölü ve yaralı haberleri geliyordu.
Sayıları yüzlerle ifade ediliyordu.
Neyse ki günler sonra savaş bitti.
Kazanan sayıca üstün olan leyleklerdi.
Kartallar bölgeyi terk etmek zorunda kalmıştı..

Yaşanmış bir olaydı bu...

1934 yılında binlerce insanın izlediği ve Cumhuriyet dâhil pek çok gazeteye konu olmuş bir savaştı bu.
Hatta o günlerde Türkiye'de bulunan New York Times gazetesinin muhabirinin Amerika'ya bu haberi geçtiği söylenir.
Derler ki, leyleklerin ve kartalların savaşı bir kaç yıl sonra Kara Harp Okulu'nda havacılık dersinde işlendi.

İki tarafın savaş taktikleri öğrencilere anlatıldı...

(Alıntı: Sedat Kaya)

Kıssadan Hisse:

Yıllar önce yaşanan bu leylek ve kartal savaşı tarihi bir gerçeği anımsatıyor bize...

Birlik olanlar kazanır... Toplum içinde insanlar, kendi başlarına yaşayamazlar. İnsanlar bir araya gelerek toplumu oluşturur.

Toplumlarsa ırkları ve milletleri oluşturarak büyük bir güç olurlar. Kişiler, olaylar karşısında tek başınayken seslerini duyuramazlar...

Ancak birlikte, topluluk olarak hareket ettiklerinde, mutlaka dikkate alınırlar.

Çünkü çoğunluk göz ardı edilemez...

Dereler birleşir, gürül-gürül akan nehirler olur.

Ağaçlar ormanı, hayvanlar sürüleri oluşturur.

Kar taneleri bile birleşirse koca bir çığ olur.

El eli yıkar, iki el birleşirse yüzü yıkar…

Birlikten güç doğar...