Padişah’ın kafasını kurcalayan bir soru vardır ve hiç çıkmamaktadır aklından...

‘Acaba eğitim mi yoksa karakter mi önemlidir?’ diye, düşünür durur...

Gece gündüz bu soruyu kendi kendine soran Padişah bir türlü doyurucu bir yanıt bulamaz.

Kimi kez eğitimle en düzeysiz insanların bile adam olacağına kanaat getirir, kimi de tam tersine bir insanın karakteri ne ise onun değişmeyeceğine, insanın her zaman mayasının gereğini yapacağına inanır...

Bir gün Vezir’e sorar Padişah; ‘Eğitim mi önemli, karakter mi?’ diye...
Vezir hiç düşünmeden ‘Karakter Padişahım’ diye yanıt verir...
Bir süre sonra Padişah memlekete tellallar salarak;
‘Duyduk-Duymadık demeyin, en iyi hayvan terbiyecisine Padişahımız tarafından yüz kese altın verilecektir.’ diye duyuru yapar.
Sonra da ortaya çıkan adaylar arasından seçilen en iyi hayvan terbiyecisi Padişahın huzuruna çıkartılır...
Padişah hayvan terbiyecisine;
‘Bir kediye tepsiyle servis yapmasını ne kadar zamanda öğretebilirsin’ diye sorar.
Hayvan terbiyecisi; ‘6 ayda öğretirim Padişahım’ diye yanıtlar...
Altı ay sonra, Saray Erkânı toplanır, kedi de elinde tepsi ile servise başlar.
Kedi tam Vezirin önüne geldiğinde Padişah, Vezire; ‘Eğitim mi karakter mi’ diye yeniden sorunca, Vezir, Padişah’a yanıt vermeden önce cebinde hazır tuttuğu fareyi yere bırakıverir...

Kedi de tepsiyi attığı gibi farenin peşinde koşmaya başlar...

6 aylık eğitim de boşa gider..!
Vezirin yanıtı yine ‘Karakter Padişahım’ olur...

(Türk Ocağı, M. Koray Başyiğit’ten alıntı)

Çıkarım:

Eğitim kuşkusuz önemlidir ne ki, tek başına yeterli değildir.

Liyakatin bir ön koşuludur ama onunla birlikte ve hatta ondan önce doğuştan gelen karakter, huy önemlidir.

Eline bir fırsat geçtiğinde; çıkarları için kişiliğini, öz değerlerini ve hatta en kutsal değerleri harcayanlar vardır.
Gerçekten de öyle değil mi?
Bir insanı ahlâken eğilmeden, yalnızca zihnen eğitmek yeterli değildir.

Ne yaparsanız yapın, düzeldi, bana zarar vermez deseniz de eğer bir kere yaptıysa yine yapacaktır, zarar verecektir...

Zaafları yapılan yanlış ve hataları yine ortaya dökülecektir.

Çünkü kanında, karakterinde bozukluk vardır...

Karakter bir insanın genetiğine kodlanmış bir durumdur.

Eğer insanın karakteri gelişmemişse, ahlakı yoksa İsterse profesör olsun çok fark etmez..!

Evet, eğitim kalite katar, bilim insanı yüceltir ama önce ahlak...

Eğitim kesinlikle çok gerekli ve geliştirici bir unsurdur ne ki, tek başına asla yeterli değildir.

Can çıkmadan, huy çıkmaz, demişler...

Kişilik ve karakter yaşam boyu yaşanan deneyimlere göre değişebilir kuşkusuz...

Terapi yöntemleri bazı olumsuz özellikleri zayıflatabilir, olumlu özellikleri ise güçlendirebilir...

Çevremiz, önüne fare düşünce yani eline fırsat geçince kendi çıkarları için her şeyi yapabilecek insanlarla doludur.

Vatanı satmaktan, Milletini feda etmekten tereddüt etmeyecek yüksek eğitimli büyük kedilerden, siyasi getiri adına ülke ekonomisini batırmaktan çekinmeyenlerden Allah bu Milleti korusun...