Kimi siyasilerin salt siyasi getiri adına Türk tarımının yok edildiğine yönelik söylemlerine sıkça rastlanmakta.

Evet, tarımda çalışan nüfus azalmakta, tarım yapılabilen topraklar da gün geçtikçe çeşitli nedenler yüzünden azalmaktadır.

Ancak buna karşın birim başına verim arttığından toplam üretim de artışlar görülmektedir.

Tarımda verimliliği arttırmanın çeşitli yolları var kuşkusuz...

Gübreleme, ilaçlama, sulama, gelişen teknolojilerin kullanılması gibi unsurlar tarımda verimliliği arttırmaktadır.

Bunları yeterli ve bilinçli kullanmak birim başına verimliliği arttırabiliyor.

Ama bunlar tek başına yeterli olmuyor kuşkusuz.

Bunların dışında arazilerin yeterli büyüklükte de olması da önemli.

Ülkemizde tarım arazileri satış ve miras yoluyla bölünmekte.

Bu da yapılan tarımsal aktivitelerde verimliliğin düşmesine neden olmakta.

Rekabet şansını azaltmaktadır...

* * *

Türkiye’de arazilerin parçalanması büyük bir sorundur...

Bunu önlemek için çıkarılan "Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında 6537 Sayılı Kanun" 15.05.2014 tarihli resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmişti.

Bununla tarım arazilerinin devir işlemleri, miras yolu ile intikali, asgari tarımsal arazi ve yeter gelirli tarım arazisi büyüklüklerinin belirlenmesi, bugüne kadar parçalanmış olan tarım arazilerinin yeniden ekonomik büyüklüklere ulaştırılması ve bölünmelerinin önlenmesi amaçlanıyordu.

Uygulamada bir takım aksaklıklar yaşansa da bu yasa parçalanmaları bir nebze durdurdu.

Ardından da ‘Arazi Toplulaştırması’ çalışmaları başlatıldı.

Ne ki birkaç pilot bölgede yapılan toplulaştırmalar yaygınlaştırılamadı.

* * *

Hiç kuşkusuz Türkiye tarımını daha sağlıklı bir yapıya kavuşturmak gerekiyor.

Doğal zenginlik ve avantajlarımız olsa da bu sektörü iyi yönlendirecek yetişmiş insan gücü, bilgi teknolojileri ve altyapı olmadığı takdirde dünya ile rekabette geride kalınmaktadır kimi kalemlerde.

Dünyada tarım genelde daha büyük arazilerde yapıldığı için maliyetlerin de azalmasıyla daha rekabet edecek sonuçlar alınmaktadır.

Türkiye’de bu yönelişe daha hızlı girmek için ayrıca kooperatifleşme ve şirketleşme yöntemlerinin kullanılması gerektiği de açık.

* * *

Üreticinin örgütlenmesini kolaylaştıracak önlemler de alınmalı, devlet bu konuda destekleyici olmalıdır.

Dış ülkelerde daha ilkokuldan başlanarak ders olarak işlenen kooperatiflerin sektördeki etkinlikleri o nedenle daha öndedir.

Kulaca Kalkınma Kooperatifi bölgemizde önemli ve başarılı örneklerden biri.

Kooperatif Başkanı Ahmet Uğur’un sıkça vurguladığı, ‘Türkiye tarımsız, tarım kooperatifsiz kalkınmaz.’ sloganının ne kadar doğru olduğu çok net bir biçimde ortaya çıkmaktadır.

Evet, Türkiye’de tarım araç ve gereçleri oldukça gelişmiş durumdadır.

Ancak araziler küçük olduğu için ve tam randıman alınamamaktadır.

Tarım riskli bir sektördür ama bunları en aza indirmek elimizdedir...

* * *

Türkiye’de yaşanan en büyük sıkıntı, gerekli önlemleri zamanında alamamaktır...

Parçalanmış arazilerle, bilgi düzeyi düşük, teknolojisi ve üretim düzeyi zayıf bir yapıyla rekabet edilemiyor çoğu kalem ürünümüzde dış dünyayla.

Bunları aşmak için kooperatifleşmeyi ve şirketleşmeyi arttırmanın gerekliliği açıktır.

Türkiye’de başarılı kooperatifçilik örnekleri görülse de bunların sayıları oldukça azdır.

Özellikle üreticinin örgütlenmesinin önündeki engelleri giderecek çaba gösterilmeli ve bu özendirilmelidir.