Buna dünyayı kasıp-kavuran Coronavirüs salgını nedeniyle eve kapanmak da eklenince yeni bir yaşam biçimi şekillenmeye başladı.

Salgının önlenemez gelişmesinin ülkeleri türlü önlemlere ittiği bir süreçte normal yaşamın da şekil değiştirerek sürmesi kaçınılmazdı.

Çünkü yaşam sürüyordu…

Hemen bütün ülkelerde dijital teknoloji son yönüyle kullanıma girdi.

Eğitim, üretim, turizm ve sanat gibi etkinlikler boyut değiştirerek toplumların içinde varlığını sürdürmekte yeni şekilleriyle.

* * *

Bu değişimin önemli bir kısmı iletişim teknolojisinin gücünü ve yaşamı algılamamızda oldu.

Gün geçtikçe insanlar birbirleriyle olan tüm iletişimlerini internet ve televizyonüzerinden yapmaya ve gelişmeleri internetten, televizyondan takip etmeye başlamışlardı zaten.

Corona salgınının insanları evlere kapanması süreci bunu hızlandırdı.

Böylece toplumsal, bireysel ve kurumsal onlarca etkinlikleri içeren internet bize sanal bir dünyanın kapılarını avantaj ve dezavantajlarıyla birlikte açmış oldu.

Büyük Alış-Veriş mağazaları kapılarını geçici olarak kapattı.

Alış-Verişler büyük ölçüde internet üzerinden yapılmaya başlandı.

Çoğu hizmet sektörü etkinliklerini durdurdu, kapılarını kapattı.

Bizim Yeni Marmara dâhil pek çok gazete evden hazırlanmaya başlandı.

Evlerde üretilebilecek hizmetler evlerde verilmeye başlandı.

Okullar kapalı ve eğitim uzaktan verilmekte.

Sanat galerileri internet üzerinden izlenmeye, konserler, maçlar seyircisiz yapılıyor.

Filmler, diziler internet üzerinden ve televizyonlardan verilmekte.

Müzeler zaten dijital ortama uyarlanmıştı şimdi bu daha da yaygınlaşmış durumda.

Salgın, yaşam biçimimizi, alışkanlıklarımızı büyük ölçüde değiştirmemize yol açmakta.

Bugün dünya çapında 3 milyar, Türkiye’de ise 45 milyon kişiye ulaşan internet teknolojisi; kültür ve coğrafyalar arasındaki farklılıkları kaldırıp evrensel yeni bir dil yaratmaya başlamıştı zaten.

Şimdi süreç daha da hızlandı…

Milyarlarca insan için web artık gerektiğinde banka, oyun salonu, kütüphane, sohbetmecrası, eğlence merkezi, sinema, televizyon, gazete için mekân oldu.

Okullar Nisan sonunu kadar arayı uzattı ve uzaktan eğitim sürecek…

* * *

Çağımız teknoloji çağı ama küçücük bir virüs karşısında insanlık çaresiz.

Yapay hafıza ve uzay teknolojisine emek ve para harcayan devletler anlaşılıyor ki bazı ayrıntıları unutmuşa benziyor.

Bu tip salgın olasılıkları hesaba katılmamış!

Silahlanmaya büyük paralar harcayanlar şimdi bu küçücük virüsün bu silahlarla vurulamadığını anlamış durumdalar!

Sorunun ne zaman sona ereceğine yönelik görüşler farklı.

Nasıl sonuçlanacağı da bilinmiyor şimdilik.

Ancak binine bir şey var ki, ‘insanlık kötüye gitmez.’

Sorun bir şekilde sönümlenecek.

Ya aşısı, ya ilacı bulunacak yahut insanların bir kısmı yitip-giderken, büyük bir kısmı bu virüse karşı bağışıklık kazanarak yaşam sürecek.

Ama öyle görünüyor ki, hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak!

Bu son salgın da tarihin akışını değiştiren bir süreç olarak tarihte yerini alacak.

Belki yüz yüze olmak tehlikeli hale gelecek!..
Artık cisimlere dokunmanın, başka insanlarla birlikte olmanın ve kapalı bir alanda havayı solumanın riskli olabileceğini iliklerimize dek içselleştirdik büyük çoğunlukla.

Her şey bittikten sonra bile ellerimizi sıkça yıkamaktan vazgeçmek olası olamayacak uzun bir süre!

İnsan ilişkilerinde yeni bir şekillenmenin yaşanacağı açık yani…