Altı Gün Savaşı, 5-10 Haziran 1967 tarihleri arasında İsrail ile Mısır, Suriye ve Ürdün arasında gerçekleşen bir Arap-İsrail savaşıdır. Savaş, İsrail’in çevresindeki Arap ülkelerinin askerî tehditleri ve giderek artan tansiyon sonucunda patlak vermişti.

Doğu’daki gerilimin kaynağı olmaya devam ediyor.

1948 yılının sonunda Arap komşuları yeni kurulan İsrail devletini yok etmek için bir harekat başlattılar ve yenildiler.

Mısır ordusu yenildi fakat "Felluce Cebi" diye anılan bölgede kuşatılan Mısır birlikleri teslim olmayı reddetti.

Bir grup genç Mısırlı ve İsrailli subay bu kilitlenmeye son vermek için görüşmeler yaptılar.

Bunlar arasında daha 26 yaşında İsrail'in güney cephesi harekatının başına getirilmiş olan Yitzhak Rabin ve 30 yaşında bir Mısırlı binbaşı, Cemal Abdül Nasır da vardı.

İsrail, bu tehditlere karşı önleyici bir saldırı başlatarak kısa sürede zafer kazandı.

Savaşın başında İsrail, Mısır’ın Sina Yarımadası’na ve hava üslerine yönelik bir hava saldırısı başlatarak Mısır Hava Kuvvetleri’ni büyük oranda yok etti.

Ardından Ürdün ve Suriye cephelerine yönelerek Batı Şeria, Doğu Kudüs, Gazze Şeridi, Sina Yarımadası ve Golan Tepeleri’ni ele geçirdi.

Bu zafer, İsrail’in bölgedeki stratejik üstünlüğünü sağlamlaştırdı.

Altı Gün Savaşı’nın sonuçları, Orta Doğu’nun siyasi ve askerî dengelerini derinden etkiledi.

İsrail’in ele geçirdiği bölgeler, Filistin sorununun çözülmesinde uzun vadeli bir çatışma unsuru olarak kaldı.

Ayrıca, savaşın ardından Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi 242 sayılı kararı kabul etti ve İsrail’in işgal ettiği topraklardan çekilmesi çağrısında bulundu.

Ancak bu durum, bugüne kadar süren tartışmalar ve çatışmalara yol açmıştır.