Öteden beri halk arasında darbı mesel haline gelmiştir. Vakitli vakitsiz öten horozun başını keserler diye de ifade edilmiştir. Bu söz bir eylemin yada bir şeyin, uygun olmayan bir zamanında yapılmasının yada söylenmesinin, kişinin kendisi ve çevresi için zararlı sonuçlar doğurabileceğini ifade eder. Genellikle de, sabırsızlık, acelecilik ve düşüncesizce davranmanın getirebileceği olumsuz sorunları anlatmak için kullanırlar. Bir kararın verilmesi, yada bir işin icrası için uygun bir zamanın beklenmesi ve aceleci davranışların kötü sonuçlar doğurabileceğini öğütler.

Bu atasözünün çıkışı hikayesi literatür de şöyle anlatılır. Zamanın birinde baba horoz, eşi tavuk ve oğul horoz bir evin kümesinde mutlu mesut bir şekilde yaşıyorlardı. Ancak oğul horoz yeni yeni ötmeye başlayınca, gençliğinin verdiği merak ve heyecanla kendi kafasına buyruk zamanlı zamansız ötmeye başlamış. Ev sahibi de, horozun her ötüşünde, sabah namazı vakti geldi herhâlde deyip uyanırmış. Ancak bakar ki, daha ezanlara çok zaman var tekrar yatağa girermiş, bu zamansız ötüşlerin oğulları nın başına bir felaket getireceğini sezinleyen baba horoz, bir gün oğlunu önüne çekmiş; bana bak evladım, koca horoz oldun ,hala aklını başına almıyorsun. Her şeyin bir zamanı vardır. Horoz vaktinde ötmelidir. Böyle vakitli vakitsiz ötüp, milleti rahatsız etmeye devam edersen boynuna bıçağı dayarlar haberin olsun. Bizi de üzersin diye defalarca nasihat etmiş. Küçük horoz bu öğütleri anne babasından defalarca duymasına rağmen, kendi bildiğini okuyarak; ötmenin de zamanımı olurmuş, ne zaman keyfim isterse, o zaman öterim, kim ne karışır, diyerek kendini haklı çıkarırmış.

Küçük horoz yaptıklarında kendini her zaman haklı görürmüş ama bu gelişi güzel ötmeler sonunda, ev sahipleri homurdanmaya başlamışlar bile. “şu küçük horozu kesmek şart oldu artık. Kaç defa gece öttü de, sabah namazı vaktidir diye bizi yanlış uyandırdı.

Kümeste küçük horoz için devran bu şekilde devam edip giderken, bir sabah ev sahibi, kümesin kapısını açtığı gibi küçük horozu tutup götürmüş. Bu hareketin ne manaya geldiğini anlayan anne ve baba “eyvah evladımız gidiyor” diye feryadı figana başlamışlar. Akıbeti gözlerinin önüne gelen küçük horoz, belki son bir defa kurutulurum ümidiyle, “anneciğim-babacığım kurtarın beni” diyerek seslendiyse de nafile, bu feryatlara aldıran yok.

Bu değişmez bir kuraldır. Vakitsiz öten horozu keserler. Ama niçin kessinler? Çünkü ötmenin de bir zamanı vardır. Kendini horoz zanneden faniler, en azından vakitli ötmesini bilmelidir. Bilmelidir ki, bir işe yarasın. Yoksa kimse süs olsun diye horoz beslemez.

Halk arasında belki asırlarca binlerce kez tekrarlanmış” vakitsiz öten horozun başını keserler” atasözünün kaynağı da Zerdüşt inancına kadar dayanır. Zerdüştlüğün kutsal kitabı Avesta da horoz ve yılan hikayesinde değinildiği gibi, Mevlana’nın mesnevisinde de “ Horoz ve köpek” gibi hikayeler de de rastlıyoruz.

Yıllardır tekrarlanan bu atasözünü, bazılarımız sanki hiç duymamış gibi, iktidarın ülkeyi içine düşürdüğü kötü durumdan, istifade ederek, iktidar hayalleri kuran CHP, normal seçim takvimine üç buçuk seneden fazla bir zaman bulunmasına rağmen, vakitsizce hareket ederek, daha şimdiden fol yok yumurta yok misali, cumhurbaşkanı adayını tespitine yöneldi. Bu acelecilik niye? Sormak lazım… ana muhalefet partisi bu badirenin içine, İstanbul gibi on beş milyonluk devasa bir şehrin belediye başkanını da kattı. Seçildiğinden bugüne kadar geçen zaman dilimi içinde, görünür hiçbir başarısı daha sergilenmemiş olan sayın Ekrem İMAMOĞLUNU DA bu cendere içine attı. O da mal bulmuş mağribi gibi, kendisine sunulan bu payeyi, elma şekeri zannederek bu zokayı yuttu. Ülke daha yeni bir seçimden çıktığı halde, aradan bir sene geçtikten sonra sanki yeni bir seçim varmış gibi, ortamın gerilmesine ve toplumun ayrışmasına da sebep oldu. Devam edecek..

-------------------------------------------------------------------------------------